<p>Autorem artykułu jest Adam Topor</p>
<br />
Od tysiącleci nie ulegało wątpliwościom, iż Wszechświatem rządzą dwie nierozerwalne siły Yin i Yang – dwa przeciwstawne, lecz stale uzupełniające się elementy.
Cały Wszechświat uporządkowany był według specjalnej kombinacji liczbowej przypominającej nieco skomplikowaną, lecz logicznie powtarzającą się układankę.<br /><br />Zodiak Chiński umiejscowiony jest na równiku niebieskim (nie jak w europie na ekliptyce) nieba podzielonego na pięć równych części. Poszczególnym częściom równika patronują zwierzęta: <strong>Szczur, Bawół, Tygrys, Kot (Królik), Smok, Wąż, Koń, Koza (Owca), Małpa, Kogut, Pies i Wieprz.</strong> Zaszczyt ten spotkał je za to, że jako pierwsze stawiły się na wezwanie Buddy wstępującego w nirwanę (w Niebiosa).<br /><br />Rok 2637 p.n.e. zapoczątkował chińską rachubę czasu (Chińską erę). Czas jaki upłynął od tej daty chińscy astronomowie podzielili na 60 – letnie „<strong>wielkie cykle</strong>”, na których składało się pięciokrotne powtórzenie 12- letnich „<strong>małych cykli</strong>”. „Mały cykl” w naszym pojęciu to nic innego jak rok, któremu patronuje jedno zwierzę. Oficjalnie jest to bardziej skomplikowane „Wielki cykl” tworzy w istocie dwa „małe cykle” „<strong>ziemski</strong>” – 10 elementów, oraz „<strong>niebiański</strong>” – 12 elementów.<br /><br />Najczęściej w życiu codziennym do wyznaczenia konkretnego roku posługiwano się nazwą powstałą z kombinacji cyklu „ziemskiego” i „niebiańskiego”. Określała ona rzeczywiste miejsce danego roku w 60 – letnim „wielkim cyklu”, lecz nie w całej (chińskiej) erze. Wymagało to długotrwałych studiów i niebywałej orientacji w naukach astrologicznych. Dokumenty oficjalne datowano wg kolejnych lat panowania aktualnego cesarza, a po jego obaleniu, według lat istnienia republiki.<br /><br />Pozornie prosty od strony astronomicznej, kalendarz chiński był znacznie bardziej skomplikowany. Nic dziwnego stanowił przecież wytwór tzysiącletnich naukowych rozważań. Podobnie jak inne starożytne kalendarze również chiński stanowi kombinację słoneczno - księżycową. Długość roku określało się według Słońca, miesięczny podział stanowił baczne obserwacje Księżyca.<br /><br />Chińczycy już w V wieku przed naszą erą zdołali określić długość roku zwrotnikowego na 365,25 średniej doby słonecznej. Dalsze badania nad tym tematem na przestrzeni wieków nieco przybliżyły ten wynik do ustaleń nauki współczesnej tj. 365,2422.<br /><br />Tak wyliczony rok podzielony był na miesiące ustalone według pełni. Dwanaście księżycowych miesięcy dawało w konsekwencji razem ok. 354 dni. Nie zgzadzało się to co prawda z rokiem zwrotnikowym dlatego też co trzy - pięć lat dodawano jeden miesiąc przestępny. W wyniku kolejnych reform powstający z tego powodu chaos (gromadzenie się dni)wprowadzono zasadę - 7 miesięcy przestępnych rozłożonych na okres 19 lat. Rozwiązaniu tego problemu sprzyjało ustanowienie 24 punktów na ekliptyce po której podąża ziemia w swojej drodze dokoła słońca.<br /><br /><br /><strong><a href="http://www.twojnet.nazwa.pl/yacs/sections/view.php?id=18">Czytaj więcej...</a></strong>
---
<p><p>Kultura i filozofia, tysiącletnie tradycje i mądrość wschodu... <a href='http://twojnet.nazwa.pl/edukacja'><strong>ShuDian the China Ebooks</strong></a></p></p>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a>
środa, 30 marca 2011
Czego możesz nauczyć się od swojego psa? Rzecz o skutecznej komunikacji.
<p>Autorem artykułu jest Olga Grabek</p>
<br />
Przyjęliśmy, że to my, jako istoty na wyższym poziomie ewolucyjnym, uczymy psy. Tymczasem jest jedna niezwykle ważna umiejętność, której możesz nauczyć się od swojego czworonoga. W dodatku nie jest ona tak banalna i łatwa jak podawanie łapy....
Kiedy obserwuję mojego psa, często nie mogę wyjść z podziwu. Ta niezmordowana i zawsze ogromna radość na widok każdego człowieka. Mój pies wprost „wychodzi ze skóry” ze szczęścia, że ktoś nas odwiedził, że kogoś spotkaliśmy na dworze. Jest w nim tyle zapału i szczerego zainteresowania w kontaktach z ludźmi. Jest zawsze gotowy przyjść i Cię bezinteresownie wysłuchać (psy to wspaniali terapeuci i najlepsi kumple do wygadania się). Gdy obserwuję jego pełną otwartości i szczerości postawę wobec ludzi, często nachodzi mnie myśl, że gdyby ludzie potrafili choć w 1/50 okazywać podobną postawę wobec drugiego człowieka, to <strong>byliby mistrzami komunikacji</strong>. <br /><br />Zapytasz zatem: to co, mam skakać wkoło radośnie, gdy widzę mojego kumpla lub kłaść głowę na kolanach mojej najlepszej przyjaciółki i z wdzięcznością, że do mnie przemawia słuchać o jej kolejnych rozterkach sercowych?<br /><br />Oczywiście, nie do końca o to chodzi. Przede wszystkim musisz uświadomić sobie, że bardzo silnym uczuciem jakie kieruje ludźmi to <strong>„pożądanie (właśnie tak) bycia ważnym”</strong>. Każdy z nas w swoim życiu stara się być zauważonym, docenionym, pochwalonym, a nawet wywyższonym ponad przeciętność. Już w szkole staramy się być zauważeni i docenieni, bo mamy celujące oceny, a jeżeli nie możemy być najlepsi to wyróżniamy się negatywnie – złe oceny, złe zachowanie. Nikt z nas nie chce być po prostu przeciętny i niezauważany. Podświadomie szukamy takiej dziedziny, w której będziemy lepsi od innych, w której się wyróżnimy a inni będą nas podziwiać. <br /><br />No właśnie, <strong>łakniemy zainteresowania za strony innych ludzi</strong>. Czy przypominasz sobie jakiś moment, kiedy ktoś Cię skomplementował, wyraził szczery podziw dla tego co zrobiłeś lub osiągnąłeś? Postaraj się przywołać wszystkie odczucia jakie Ci towarzyszyły w tamtej chwili, co widziałeś, czułeś, słyszałeś? Na pewno z wszystkimi detalami możesz na nowo odczuwać tamten moment, bo nasza pamięć nie ma problemu z zapamiętaniem takich pozytywnych chwil. Przypomnij sobie jeszcze kto Cię komplementował i jakie uczucia żywiłeś w tamtym momencie dla tego człowieka? Jeżeli ten komplement wydał Ci się szczery, na pewno odczułeś wzrost sympatii dla tej osoby. Dlaczego? Ona sprawiła, że poczułeś się doceniony i ważny, a więc zaspokoiła Twoje „pożądanie bycia ważnym”. <br /><br />Dlatego tak bardzo lubimy (często wręcz kochamy) naszych psich towarzyszy. Nieważne jaki miałeś dzień, jak bardzo źle wyglądasz czy jak podle się czujesz, pies zawsze okaże Ci(na swój sposób) tak samo szczere zainteresowanie i będzie tak samo radosny na Twój widok. Niezależnie od okoliczności jest Ci w stanie poświęcić 100 % swojej uwagi i zaangażowania, tak że poczujesz się ważny, że odczujesz, iż jesteś w centrum zainteresowania. <br /><br />Jeżeli zależy Ci na polepszeniu Twoich umiejętności komunikacji z innymi, przyjmij tą ważną lekcję od swojego psa – <strong>zawsze okazuj ludziom szczere zainteresowanie, a kiedy się z nimi witasz rób to z radością i entuzjazmem</strong>. Dzięki temu przekazujesz drugiemu człowiekowi komunikat: „Cieszę się, że Cię widzę i jesteś dla mnie bardzo ważny”. Kto, przy naszej wrodzonej „żądzy bycia ważnym” zlekceważy i nie doceni takiego komunikatu?<br /><br /> Podsumowując, niech będzie mi wolno przytoczyć słowa Dale’a Carnegie, który w swojej kultowej książce „Jak zdobyć przyjaciół i zjednywać sobie ludzi” ujął to w ten sposób:<br /><br /><strong>„Można zdobyć więcej przyjaciół w ciągu dwóch miesięcy po prostu interesując się innymi ludźmi niż w ciągu dwóch lat próbując zainteresować innych ludzi sobą”</strong><br />
---
<p> Olga Grabek, trener NLP, prowadzi autorskie szkolenia z zakresu skutecznej komuniakcji, wystąpień publicznych i prezentacji, automotywacji. Więcej na stronie: http://www.arkana.edu.pl%3c/p>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a>
<br />
Przyjęliśmy, że to my, jako istoty na wyższym poziomie ewolucyjnym, uczymy psy. Tymczasem jest jedna niezwykle ważna umiejętność, której możesz nauczyć się od swojego czworonoga. W dodatku nie jest ona tak banalna i łatwa jak podawanie łapy....
Kiedy obserwuję mojego psa, często nie mogę wyjść z podziwu. Ta niezmordowana i zawsze ogromna radość na widok każdego człowieka. Mój pies wprost „wychodzi ze skóry” ze szczęścia, że ktoś nas odwiedził, że kogoś spotkaliśmy na dworze. Jest w nim tyle zapału i szczerego zainteresowania w kontaktach z ludźmi. Jest zawsze gotowy przyjść i Cię bezinteresownie wysłuchać (psy to wspaniali terapeuci i najlepsi kumple do wygadania się). Gdy obserwuję jego pełną otwartości i szczerości postawę wobec ludzi, często nachodzi mnie myśl, że gdyby ludzie potrafili choć w 1/50 okazywać podobną postawę wobec drugiego człowieka, to <strong>byliby mistrzami komunikacji</strong>. <br /><br />Zapytasz zatem: to co, mam skakać wkoło radośnie, gdy widzę mojego kumpla lub kłaść głowę na kolanach mojej najlepszej przyjaciółki i z wdzięcznością, że do mnie przemawia słuchać o jej kolejnych rozterkach sercowych?<br /><br />Oczywiście, nie do końca o to chodzi. Przede wszystkim musisz uświadomić sobie, że bardzo silnym uczuciem jakie kieruje ludźmi to <strong>„pożądanie (właśnie tak) bycia ważnym”</strong>. Każdy z nas w swoim życiu stara się być zauważonym, docenionym, pochwalonym, a nawet wywyższonym ponad przeciętność. Już w szkole staramy się być zauważeni i docenieni, bo mamy celujące oceny, a jeżeli nie możemy być najlepsi to wyróżniamy się negatywnie – złe oceny, złe zachowanie. Nikt z nas nie chce być po prostu przeciętny i niezauważany. Podświadomie szukamy takiej dziedziny, w której będziemy lepsi od innych, w której się wyróżnimy a inni będą nas podziwiać. <br /><br />No właśnie, <strong>łakniemy zainteresowania za strony innych ludzi</strong>. Czy przypominasz sobie jakiś moment, kiedy ktoś Cię skomplementował, wyraził szczery podziw dla tego co zrobiłeś lub osiągnąłeś? Postaraj się przywołać wszystkie odczucia jakie Ci towarzyszyły w tamtej chwili, co widziałeś, czułeś, słyszałeś? Na pewno z wszystkimi detalami możesz na nowo odczuwać tamten moment, bo nasza pamięć nie ma problemu z zapamiętaniem takich pozytywnych chwil. Przypomnij sobie jeszcze kto Cię komplementował i jakie uczucia żywiłeś w tamtym momencie dla tego człowieka? Jeżeli ten komplement wydał Ci się szczery, na pewno odczułeś wzrost sympatii dla tej osoby. Dlaczego? Ona sprawiła, że poczułeś się doceniony i ważny, a więc zaspokoiła Twoje „pożądanie bycia ważnym”. <br /><br />Dlatego tak bardzo lubimy (często wręcz kochamy) naszych psich towarzyszy. Nieważne jaki miałeś dzień, jak bardzo źle wyglądasz czy jak podle się czujesz, pies zawsze okaże Ci(na swój sposób) tak samo szczere zainteresowanie i będzie tak samo radosny na Twój widok. Niezależnie od okoliczności jest Ci w stanie poświęcić 100 % swojej uwagi i zaangażowania, tak że poczujesz się ważny, że odczujesz, iż jesteś w centrum zainteresowania. <br /><br />Jeżeli zależy Ci na polepszeniu Twoich umiejętności komunikacji z innymi, przyjmij tą ważną lekcję od swojego psa – <strong>zawsze okazuj ludziom szczere zainteresowanie, a kiedy się z nimi witasz rób to z radością i entuzjazmem</strong>. Dzięki temu przekazujesz drugiemu człowiekowi komunikat: „Cieszę się, że Cię widzę i jesteś dla mnie bardzo ważny”. Kto, przy naszej wrodzonej „żądzy bycia ważnym” zlekceważy i nie doceni takiego komunikatu?<br /><br /> Podsumowując, niech będzie mi wolno przytoczyć słowa Dale’a Carnegie, który w swojej kultowej książce „Jak zdobyć przyjaciół i zjednywać sobie ludzi” ujął to w ten sposób:<br /><br /><strong>„Można zdobyć więcej przyjaciół w ciągu dwóch miesięcy po prostu interesując się innymi ludźmi niż w ciągu dwóch lat próbując zainteresować innych ludzi sobą”</strong><br />
---
<p> Olga Grabek, trener NLP, prowadzi autorskie szkolenia z zakresu skutecznej komuniakcji, wystąpień publicznych i prezentacji, automotywacji. Więcej na stronie: http://www.arkana.edu.pl%3c/p>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a>
Pies, czyli najlepszy przyjaciel człowieka
Autorem artykułu jest Emilka Kowalska
Poszczególne rasy współczesnego psa są stworzone w wyniku doboru sztucznego. Pies jest podgatunkiem wilka szarego. Człowiek udomowił to zwierzę i przysposobił, tak aby pomagało mu przy polowaniach, w pracach polowych, hodowli owiec, bydła itp.
Według źródeł najstarsze ośrodki udomowie...
Współczesny pies, jego forma, poszczególne rasy są stworzone w wyniku doboru sztucznego. Pies jest podgatunkiem wilka szarego. Człowiek udomowił to zwierzę i przysposobił, tak aby pomagało mu przy polowaniach, w pracach polowych, hodowli owiec, bydła itp.<br /><br />Według źródeł najstarsze ośrodki udomowienia psa to obszary Europy. To tutaj znaleziono kopalne kości zwierzęcia. Odkrycia archeologiczne potwierdziły również występowanie tych zwierząt w osadach ludzkich już 10 000 lat temu na terenach dzisiejszej Turcji, Japonii a także na terenie Stanów Zjednoczonych.<br /><br />Obecnie występuje kilkadziesiąt ras psa domowego. Powstały one w wyniku sztucznej selekcji. Wyodrębniano i krzyżowano gatunki o określonych cechach, w wyniku tego wieloletniego procesu powstały rasy znane nam obecnie.<br /><br />Podstawą zdrowia każdego psa jest optymalnie przygotowana dieta. Obecnie na rynku można zakupić wiele gotowych karm dla psów, o odpowiednio dobranych składnikach. Ważne jest bowiem, aby dieta psa zbilansowana była prawidłowo. Wartości odżywcze pokarmu powinny być uzależnione od rozmiarów psa i jego trybu życia. Inne potrzeby ma jamnik, a inne aktywnie żyjący pies Gończy Hiszpański.
---
<p>Karmy dla psów. http://www.telekarma.pl%3c/p>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a>
Poszczególne rasy współczesnego psa są stworzone w wyniku doboru sztucznego. Pies jest podgatunkiem wilka szarego. Człowiek udomowił to zwierzę i przysposobił, tak aby pomagało mu przy polowaniach, w pracach polowych, hodowli owiec, bydła itp.
Według źródeł najstarsze ośrodki udomowie...
Współczesny pies, jego forma, poszczególne rasy są stworzone w wyniku doboru sztucznego. Pies jest podgatunkiem wilka szarego. Człowiek udomowił to zwierzę i przysposobił, tak aby pomagało mu przy polowaniach, w pracach polowych, hodowli owiec, bydła itp.<br /><br />Według źródeł najstarsze ośrodki udomowienia psa to obszary Europy. To tutaj znaleziono kopalne kości zwierzęcia. Odkrycia archeologiczne potwierdziły również występowanie tych zwierząt w osadach ludzkich już 10 000 lat temu na terenach dzisiejszej Turcji, Japonii a także na terenie Stanów Zjednoczonych.<br /><br />Obecnie występuje kilkadziesiąt ras psa domowego. Powstały one w wyniku sztucznej selekcji. Wyodrębniano i krzyżowano gatunki o określonych cechach, w wyniku tego wieloletniego procesu powstały rasy znane nam obecnie.<br /><br />Podstawą zdrowia każdego psa jest optymalnie przygotowana dieta. Obecnie na rynku można zakupić wiele gotowych karm dla psów, o odpowiednio dobranych składnikach. Ważne jest bowiem, aby dieta psa zbilansowana była prawidłowo. Wartości odżywcze pokarmu powinny być uzależnione od rozmiarów psa i jego trybu życia. Inne potrzeby ma jamnik, a inne aktywnie żyjący pies Gończy Hiszpański.
---
<p>Karmy dla psów. http://www.telekarma.pl%3c/p>
Artykuł pochodzi z serwisu <a href="http://artelis.pl/%22%3Ewww.Artelis.pl%3C/a>
Subskrybuj:
Posty (Atom)